Ταξιδεύοντας στη Σερβία και τη Βουλγαρία Rockthetraveler.com

Το Σάββατο φτάσαμε στο Βελιγράδι, την πρωτεύουσα της Σερβίας. Αυτό πρόσθεσε μια νέα χώρα στον αριθμό μας. Το πρωί συμμετέχουμε στην πανοραμική ξενάγηση του Βελιγραδίου.

Αυτό μας οδήγησε πρώτα στο Φρούριο με θέα τη συμβολή των ποταμών Δούναβη και Σάβα.

Βελιγράδι σημαίνει λευκή πόλη και το όνομά του κοροϊδεύει το Φρούριο που έχει λευκό πύργο.

Βρίσκεται εκεί για αιώνες, αλλά τα σημερινά κατάλοιπα είναι κυρίως του 18ου αιώνα.

Το μεγαλύτερο μέρος του είναι πλέον δημόσιο πάρκο. Έχει υπέροχη θέα και ένα στρατιωτικό μουσείο, καθώς και ο ζωολογικός κήπος βρίσκεται μέσα στο πάρκο.

Αφού εξερευνήσαμε πολλές πτυχές εκεί, περιηγηθήκαμε στην πόλη για να δούμε πολλά από τα αξιοθέατα αυτού του σύγχρονου πλέον μέρους.

Στη συνέχεια πήγαμε στη μεγάλη ορθόδοξη εκκλησία του Αγίου Σάββα. Είναι τεράστιο και όμορφα διακοσμημένο. Ολοκληρώθηκε μόλις πριν από περίπου 10 χρόνια.

Στο εσωτερικό, τα χρυσά πλακάκια και τα εξαίσια εικονίδια δημιουργούν ένα εντυπωσιακό θέαμα.

Στη συνέχεια πήγαμε στο κεντρικό πεζόδρομο όπου είχαμε λίγο ελεύθερο χρόνο.

Το περάσαμε πίνοντας μια μπύρα αφού τόσο πολύ περπάτημα μας έκανε να θέλουμε να καθίσουμε.

Πίσω στο πλοίο ξεκουραστήκαμε για μια ώρα πριν αποτολμήσουμε στην προβλήτα για μια ειδική συνάντηση. Πριν από 5 χρόνια ταξιδέψαμε στο Υπερσιβηρικό και στην παρέα μας ήταν ένα νεαρό ζευγάρι από τη Σερβία, η Dragana και ο Aleksandar.

Κράτησα επαφή και τους είπα πότε θα ήμασταν στο Βελιγράδι. Αυτοί και οι δύο γιοι τους οδήγησαν από το NoviSad για να μας συναντήσουν.

Τι υπέροχη επανένωση είχαμε. Η Emilija, η κόρη της είναι τώρα 13 ετών και ο γιος της, Simeon, ένα πολύ χαριτωμένο αγοράκι 3 ετών.

Περπατήσαμε σε ένα τοπικό εστιατόριο που είχαν κάνει κράτηση και είχαμε ένα υπέροχο γεύμα μαζί.

Τα αγγλικά της Εμίλια ήταν εξαιρετικά και ο Συμεών είχε πολύ καλή συμπεριφορά.

Μας έφεραν δώρο σερβικό κρασί και δύο μαγνήτες ψυγείου.

Καταφέραμε να πληρώσουμε για το μεσημεριανό γεύμα.

Στη συνέχεια περπατήσαμε στο κεντρικό εμπορικό κέντρο πεζών και σταματήσαμε στο Φοιτητικό Πάρκο κοντά στο Πανεπιστήμιο, όπου τα παιδιά πέρασαν υπέροχα στην παιδική χαρά.

Υπήρχαν πολλές αναδρομές και ανατροπές και μέχρι να επιστρέψουμε στο πλοίο ήμουν εξαντλημένος. Αλλά ήταν μια υπέροχη μέρα που απολαύσαμε όλοι.

Εκείνο το βράδυ υπήρχε επίδειξη σερβικών λαϊκών χορών που ήταν διασκεδαστικό.

Την επόμενη μέρα φτάσαμε στο Golubac, ακόμα στη Σερβία.

Μετά το πρωινό αναχωρούμε για μια μικρή πεζοπορία στο φρούριο Golubac.

Χτίστηκε στα ρωμαϊκά χρόνια και μεγεθύνθηκε και βελτιώθηκε κατά τους μεσαιωνικούς χρόνους και σήμερα σώζεται ως κειμήλιο εκείνης της εποχής.

Οι ξεναγοί ήταν ντυμένοι με τις κατάλληλες στολές.

Περάσαμε από αυτό που θα ήταν μια κινητή γέφυρα και φτάσαμε στο κεντρικό δωμάτιο όπου υπήρχαν αντικείμενα από ανασκαφές. Στη συνέχεια μας δόθηκε ελεύθερος χρόνος για εξερεύνηση.

Η πλάτη μου ήταν κακή, οπότε δεν επισκέφτηκα όλους τους πύργους και σύντομα κατευθύνθηκα πίσω στο πλοίο. Ενδιαφέρον αλλά κουραστικό με τα λιθόστρωτα να κάνουν το περπάτημα προδοτικό.

Το απόγευμα πλέουμε κατά μήκος του ποταμού και μέσω αυτού που είναι γνωστό ως Σιδερένιες Πύλες.

Πρόκειται για στενά φαράγγια, λαξευμένα από το ποτάμι που διασχίζει τα Καρπάθια βουνά. Ένα φράγμα κατασκευάστηκε εδώ το 1972, καθιστώντας αυτό το τμήμα πιο πλωτό και λιγότερο επικίνδυνο.

Καθίσαμε στο κατάστρωμα και ακούγαμε το σχόλιο καθώς ξεφυλλίζαμε. Αρκετά θεαματικό.

Μια τεράστια εικόνα του Decebalus είναι χαραγμένη σε έναν από τους γκρεμούς με θέα στον ποταμό κοντά στην πόλη Orsova.

Εκείνο το βράδυ μετά το δείπνο είχαμε ένα διασκεδαστικό παιχνίδι με το όνομα Majority Rules στο Lounge. Καταφέραμε να τερματίσουμε τρίτοι μόνο με τους δυο μας. Καλή διασκέδαση!

Read More: το άπιαστο ποτάμι